اثر ویژگی های شخصیتی سرپرست بر رفتارهای ایمنی زیردستان با میانجی گری جو ایمنی و انگیزه ایمنی در کارکنان شرکت بهره برداری نفت و گاز کارون

هدف پژوهش حاضر بررسی اثر ویژگی های شخصیتی سرپرستان بر رفتار ایمنی زیردستان با میانجی گری جو ایمنی و انگیزه ایمنی در شرکت بهره برداری نفت و گاز کارون اهواز بود. در این مدلویژگی های شخصیتی (برون گرایی، توافق پذیری و شخصیت پویا)، به عنوان پیشایند های رفتارهای ایمنی، جو ایمنی و انگیزه ایمنی به عنوان متغیرهای میانجی بین ویژگی های شخصیت و رفتارهای ایمنی در نظر گرفته شدند. نمونه پژوهش 256 نفر (71 سرپرست و 185 زیردست) از شرکت بهره برداری نفت و گاز کارون بودند که با استفاده از روش نمونه-گیری تصادفی طبقه ای براساس اداره ی محل خدمت انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل: پرسشنامه تجدید نظر شده پنج عاملی نئو، شخصیت پویا، جو ایمنی، انگیزه ایمنی و رفتارهای ایمنی (مشارکت ایمنی و متابعت ایمنی) بود. ارزیابی الگوی پیشنهادی از طریق الگویابی معادلات ساختاری (sem) و با استفاده از نرم افزارهای spss-21و amos-21انجام شد. جهت آزمودن اثرهای واسطه ای ساده و چندگانه در الگوی پیشنهادی از روش بوت استراپ استفاده شد. الگوی پیشنهادی از برازش خوبی با داده ها برخوردار است. برازش بهتر از طریق حذف یک مسیر و همبسته کردن خطای یک مسیر حاصل شد. از میان 11 قرضیه پژوهش حاضر فقط 1 فرضیه مورد تأیید قرار نگرفت. اثر مثبت مستقیم برون گرایی، توافق پذیری و شخصیت پویا بر جو ایمنی،اثر مثبت مستقیم برون گرایی و شخصیت پویا بر انگیزه ایمنیو اثر مثبت مستقیم جو ایمنی و انگیزه ایمنی بر رفتارهای ایمنی مورد تأیید قرار گرفت. اثر مثبت مستقیم توافق پذیری بر انگیزه ایمنی مورد تأیید قرار نگرفت.اثر مثبت غیر مستقیم برون گرایی، توافق پذیری و شخصیت پویا از طریق میانجی گری جو ایمنی و انگیزه ایمنی بر رفتارهای ایمنی، به طور کلی و جزئی مورد حمایت قرار گرفت.